“In dit vakgebied vinden we al jaren dat er een nieuw systeem moet komen, omdat het huidige systeem niet werkt. We willen een nieuw antibioticum namelijk zo min mogelijk gebruiken om te voorkomen dat bacteriën resistentie opbouwen, en dat is erg onaantrekkelijk voor grote farmaceutische bedrijven. De oplossing die de onderzoekers in PLOS Medicine voorstellen zou grote bedrijven kunnen overhalen om eerder in te stappen, dus ik vind het een goed idee. Nu moeten onderzoekers of kleine bedrijfjes eerst aantonen dat het medicijn in de klinische proeven werkt, en dat kost ontzettend veel geld. Geld dat je als onderzoeker of start-up simpelweg niet hebt. En van de honderd interessante moleculen komen er uiteindelijk maar een of twee door de klinische proeven, dus veel werk is eigenlijk voor niks. Als je deze onderzoekers helpt door tussentijdse bevindingen te belonen verlaag je de drempel.
Wel vraag ik me af hoe makkelijk het is om zo’n beloningssysteem op te zetten. Waar moet het geld vandaan komen? Waarschijnlijk vanuit regeringen of de Europese Unie, misschien in samenwerking met de USA en China. Je hebt in ieder geval een gezamelijke en grootschalige aanpak nodig, en moet je met zijn allen geld opzij zetten om dit te realiseren. Dan moet je ook kijken naar de kosten voor minder ontwikkelde landen, want resistente bacteriën houden niet op bij de landsgrens. Gelukkig geven farmaceutische bedrijven belangrijke medicijnen vaak bijna voor niets weg aan derdewereldlanden.”